I am a human being, not a human resource
Kwaliteit en traagheid zijn deugden. De wereld verandert immers iedere dag vanzelf, ook zonder menselijk ingrijpen. Slow Management richt zich op managers en vakmensen die het dagelijkse werk doen. Regulier management gaat over tijd en geld en probeert onder hoge druk een steeds hogere snelheid te krijgen. Hierdoor wordt echte kwaliteit gemorst. ‘Economische redenen dwingen ons hier toe', is dan het repeterend mantra. Dankzij de toepassing van harde Amerikaanse prestatiemodellen lukt winst maken en versnellen ons steeds makkelijker, maar de vraag naar kwaliteit wordt niet meer gesteld.
Waarom Slow Management?
Slow Management richt zich op het ontwikkelen van een sociaaleconomische visie op organisaties en organiseren. Het wil daarbij zowel uitvoerenden als leidinggevenden ondersteunen in hun streven échte kwaliteit te leveren. Dat is fundamenteel anders dan een zuiver economische visie op organiseren, waarbij we via trends als ‘maatschappelijk verantwoord ondernemen' wat scherpe kantjes van ons bedrijfskundig handelen afvijlen om imagotechnische redenen.
Op landsniveau spelen min of meer dezelfde vraagstukken: willen we onderling concurrerende individuen of een moderne, solidaire samenleving met een actieve overheid die als buffer en waarborg dient tegen de dreigende tweedeling? De managers in Den Haag op de rechterflank maken het ons wel duidelijk wat zij willen. De burgers voelen er allemaal niet zo veel voor, maar ondertussen zitten we midden tussen de geprivatiseerde staatsbedrijven, levensloopregelingen, nieuwe zorgstelsels en studiehuizen waar van alles gebeurt behalve dat waarvoor ze zijn bedoeld.
Is Slow Management een politiek blad?
Nee, zeker niet. Maar met de invoering van Anglo-Amerikaanse (management)modellen implementeren we ook Amerikaanse normen en waarden in onze samenleving. Juist die quasi-objectieve, sterk gerationaliseerde modellen kennen een zware politieke component. Wees u daarvan bewust, vooral als ze worden toegepast in (semi-)overheidsorganisaties, zoals de gezondheidszorg en het onderwijs. Marktwerking is geen antwoord op slecht management, gebrek aan leiderschap en gevoelens van onveranderbaarheid bij Haagse politici. Misschien raken we dan juist wel van de wal in de sloot.
Zijn de Amerikaanse modellen dan onbruikbaar?
Nee, maar het is hoog tijd om andere accenten te leggen en te stoppen met het louter richten van onze aandacht op de output gestuurde maakbaarheid. Ook willen we meer oog voor andere belanghebbenden dan alleen maar de aandeelhouders, en wel de samenleving als geheel. Organiseren is meer dan het optimaliseren van bedrijfsprocessen. Vandaar de gekozen ondertitel: ‘Stilstaan bij organiseren'.
Wat kunt u vinden in Slow Management?
In Slow Management vindt u geen verhalen van adviseurs en professoren die een niet aflatende stroom van artikelen publiceren en met dit tijdschrift weer een nieuw podium krijgen voor een extra artikel. In Slow Management gaan we dicht bij de dagelijkse uitvoering van het werk staan. We praten met vakmensen die geconfronteerd worden met ‘beleid' dat blind wordt uitgevoerd onder het mom van ‘als we maar voldoen aan de prestatienormen.' Dit blad probeert de kloof tussen de twee lagen in organisaties - de modellisten en de realisten - te overbruggen en een weg te vinden waarin de menselijke maat er weer toe doet Een weg waarin ‘the human resource' niet slechts wordt teruggebracht tot een medewerker die ergens anders bedachte visies en strategieën op instrumentele wijze uitvoert. De start is vanuit het hier en nu, de praktijk van de werkvloer, en bewust niet vanuit de bedachte werkelijkheid van de manager. Om de alom bekende Canadese organisatiekundige Henry Mintzberg te citeren: ‘I'm a human being, are you a human resource?'
