Het onderwijs loopt vast in het paradigma van de 20ste eeuw : het systeem vraagt, wij draaien. Tot we er dol van worden. Zeker niet zoals school oorspronkelijk bedoeld was: een school als plek om van en met elkaar te leren. OF, in de Griekse betekenis van het woord school: een ruimte, niet beheerst door de agenda van anderen (...). Zeker, de industriele revolutie heeft veel goeds gebracht, maar heeft uiteindelijk een catastrofale uitwerking op het onderwijs. De 21ste eeuw vraagt immers om meer dan het uitsluitend overdragen van kennis en vaardigheden. Hoe krijgen we de edu-prudentie weer terug in een tijdperk dat stijf staat van boekhoud- en beheersingsdenken ? Systeemfetisjisme en de 6-jes cultuur.
DeLimes denkt na en mee bij het fundamenteel veranderen van onderwijs. OF: onderwijs, waarbij we de vraag van het mens-zijn niet vooraf invullen, maar ons radicaal open stellen voor het nieuwe begin dat zich aandient met ieder kind (naar: G.Biesta). Best radicaal eigenlijk.
Anders organiseren.
Niet omdat het moet, maar omdat het kan. Soms veeeeel beter is.
